Waarom ik niet van juni houd

               Er zijn mensen die niet van maandag houden. Dat zijn Boomtown Rats, wat dat verder ook moge betekenen. Voor mij is dat anders. Maandag, dat is blauw en wit. Maandag wasdag, alles rein en zuiver. Een nieuwe week, een nieuw begin, een nieuwe kans.

               Ik heb het dan weer niet met juni.
               Juni kondigt zich aan als een prachtig gedicht van dertig verzen. Prelude voor de zomer. De zon heeft de kilte nu echt voorgoed uit het land verjaagd. De truien liggen op het hoogste schap, de nagels van de tenen worden lila gelakt, elegante voeten schuiven in lichte sandaaltjes. Het is juni, het wordt zomer.

               Het is alles schijn.
               Juni is de maand van het slechte karma. Juni is de appel van Sneeuwwitje. Glanzend, verleidelijk, giftig. Natuurlijk zingen de vogels in de bomen hun hoogste lied. Natuurlijk laten we de auto makkelijker in de garage staan en grijpen we naar de fiets. Natuurlijk nippen nu ten elven al de gepensioneerden op de terrassen aan hun eerste Tripel van de dag.
               Maar wat hebben wij daaraan, u en ik, als wij aan onze bureaus onze uren kloppen? Wat hebben wij aan lonkende vijvers als het zwemmen wordt verboden? Wat hebben onze kinderen aan het mooie weer als zij in hun kamers wistjedatjes instuderen, in hun hoofden rammen om het de volgende dag weer uit te braken en voorgoed te vergeten? Dat januari louwmaand is en februari sprokkelmaand, april grasmaand en augustus oogst. Wist u dat nog? Dat een ooievaarsnest een ton kan wegen, hebt u dat onthouden? Dat bromrund een ander woord voor jak is, dat dat beest uitsluitend kruiden eet en daardoor drollen legt met een aangenaam geparfumeerd aroma? Kent u nog het onderscheid tussen een puntlipneushoorn en een breedlip? Nooit geleerd, zegt u? Vergeten, dat zeg ik. Onthoud nu maar voor eens en altijd: de puntlip is de zwarte en de breedlip de witte.
               Ook hun leerkrachten zijn niet blij. Prachtige dagen, ja, maar zie ons hier, gewapend met twee rode balpennen en een derde als reserve, onder de luifel op ons terras, voor ons stapels en stapels slordig gekribbelde papieren, uitpuilend van foute antwoorden op nochtans de eenvoudigste vragen. En we hadden het allemaal nog wel zo goed uitgelegd, met hand en tand en handen en voeten, parels voor de zwijnen zijn het, ach, de jeugd van tegenwoordig, komt het ooit nog goed met de wereld? Je zou van minder aan de witte wijn geraken.

               Er is één troost. Na deze maand volgt vakantie. Menige vrouw plaatst zich als de boze stiefmoeder uit het sprookje voor de spiegel:
               ‘Spiegeltje, Spiegeltje aan de wand, kan ik deze jurk nog aan op het strand?’ Vorig jaar nog maar gekocht, een koopje, echt, zonde om te laten liggen. Twee keer gedragen slechts, bewonderende blikken mee geoogst, maar vandaag voelt hij op de heup toch een tikje krap. Te warm gewassen misschien? Vier weken kleine yoghurtjes zonder suiker en gedaan met snoepen op het werk, dan kan hij misschien toch nog, in het verre Zuiden waar niemand ons kent.
               Hun mannen, ooit de liefde van hun leven, kennen minder schaamte. Dat bonte Hawaïhemd met korte mouwen dat zo lekker ruim zat vorig jaar en het jaar ervoor en het jaar daarvoor maskeert het uitdijende middel nog altijd prima. Uit de mode? Alles komt altijd terug. Deze jongen blijft helemaal niet steken in de tijd, hij is integendeel de nieuwste mode ver vooruit.

               Juni.
               De maand waarin het allemaal beter lijkt te zijn dan het in werkelijkheid is.
               De maand van duizend vragen en moeilijke antwoorden en een rapport aan het einde.
               De maand van afscheid van de vriendjes uit je klas, je school, je jeugd misschien.
               De maand waarin je ene broer jarig zou zijn geweest, mocht hij nog aan verjaren doen. Hij was iets ouder dan jij nu bent toen hij daarmee ophield.
               De maand waarin je andere broer een diepe slaap inging en er niet meer uitkwam.

               Was het al maar juli. Dan laten we alles los.

2 gedachten over “Waarom ik niet van juni houd”

  1. Weemoed
    Stilstaan
    Nostalgie
    Zwaarte
    En toch een tuinfeestje seffens!
    Met de fiets heen en morgen terug…
    Knuffel en gezellige afleiding gewenst van deze juniblues x

    Geliked door 1 persoon

Plaats een reactie