Gelukkig nieuwjaar

Liefste iedereen

Aan het begin van ’t nieuwe jaar sta ik hier met mijn briefje klaar.
U zegt: “Pardon, je hebt het mis!” daar het nog maar september is!

Maar toe, herinnert u zich even, dat ik een groot stuk van mijn leven
(al viel me dat wel eens wat  zwaar, ik deed het bijna veertig jaar)

van dag op dag vandaag, met kriebels in de maag
samen met zovele anderen ingrijpend levens ging veranderen.

Ik trok dan fris en enthousiast en vol van goesting naar een klas,
om menig jongeling te verblijden, gekscherend, doch ook kennis te verspreiden.

Ik pompte in een nevenzin nog graag een vleugje wijsheid in,
opdat mijn leerling in het leven de juiste keuzes na zou streven.

Dat wekte afgunst soms en nijd, waardoor er na verloop van tijd
– en tot mijn verregaande spijt – een kloof ontstond, een broederstrijd,

waarin de keuze moest gemaakt: doen we het mild of eerder kwaad?
Is het met hart, of eerder hard? Is er ook grijs of alleen wit/zwart?

Men koos dan liever voor het laatste waarop ik voor die optie paste.
Mijn toekomst lag toen even plat, er dreigde een groot gapend gat.

Dat was een klapper voor de kop, daar zag ik stevig tegenop.
Ik had nog heel wat willen doen tot op de dag van mijn pensioen!

Maar zie, het is nu weer september, en misschien langzaam, maar ik ben er
toch ook stilaan weer doorgeraakt, al proef ik nog een wrange smaak.

De scholen starten weer een jaar, ook ik sta hier met nieuwe plannen klaar.
Om niet nog langer uit te stellen wil ik daarover u vertellen.

De tijd bracht mij opnieuw ambitie om oude dromen die ik weer zie,
alsnog in daden om te zetten: ik wil de taal en haar facetten

in alle vormen exploreren, veelvuldig genres uitproberen,
poëmen schrijven of een brief, artikels, columns, een cursief.

Neem dat ik een verhaal verzin waarin de slaaf het van de meester wint,
een Jood een Arabier bemint, een vluchteling een toekomst vindt.

Of stel ik schrijf ooit nog een boek, met een prinses die naar haar kikker zoekt,
een vis die vasteland ontmoet, een god die blind geloof opdoekt.

Dus: ik wil gulzig zijn naar boeken, voor zinnen juiste woorden zoeken
en rijmpjes maken, flinterdun, volgens de regelen van de kunst,

verwonderd blijven, zonder zorgen kijken naar de dag van morgen,
vrank en vrij de wereld in, nooit nog iets doen tegen mijn zin!

Tot slot wil ik ook u nog wensen (enfin, toch aan de meeste mensen)
Dat u in alles wat u doet, voldoening vindt, plezier ontmoet.

Voilà, c’est çà, hier eindigt mijn tirade. Tot slot gun ik u altegader
helder, oprecht en zonneklaar, een heel gelukkig gloednieuw jaar!

Uw kapoen Erik, 1 september 2018.