Gezien

Geachte mijnheer Zuckerberg
Beste Mark

Deed u dat ook, als klein peutertje? Je hield je handen voor je ogen, of je stak je weg onder een handdoek. En dan plots, piep, daar was je weer! Ach, de mooiste tijd van je leven, maar dat weet je pas als hij al lang vergleden is.
Ik heb me nog jarenlang onzichtbaar gewaand, geloofde dat ik kon doen wat ik wilde zonder dat iemand het zag. Dan bladerde ik in een boekenzaak in Rode Oortjes, of ik plaste im Nacht mit Nebel im Kopf tegen een lantaarnpaal, of ik vergaapte me aan de borsten van mijn tante, altijd ging ik ervan uit dat niemand mij in de gaten had. Dat kan ook echt zo zijn geweest. Misschien waren we toen minder bang, of bestond er minder technologie. Je kon nog staan kussen achter de kerk zonder dat iemand je betrapte. Vandaag smoezelt in je achterhoofd toch altijd de idee dat god weet waar een vies mannetje op een scherm naar je zit te kijken. Niet dat me dat nog vaak overkomt, ik ga al jaren niet meer naar de kerk.

Soms denk ik dat u dat mannetje bent. U schijnt alles van me te weten. Zo reed ik pas nog lek met de fiets. Gelukkig weet ik me door de heer gezegend met een flinke dosis gezond verstand, een hart van peperkoek en twee rechterhanden. Een wip, een duw, een abracadabra, weg lek. Er zijn, je gelooft het bijna niet, in dit land ook mensen die problemen oplossen.
Ik vond dit voorval te futiel om te vermelden op uw sociaal medium. Edoch, des avonds, als de weemoedigheid komt voor het slapengaan, ontving ik volgende melding: Platteband.nl, de superpomp. Nobel, zeker. Gedienstig ook. Maar natuurlijk stelt zich de vraag: wie, wat, waar, wanneer, hoe had u mijn pech opgepikt en beslist: die mijnheer dient gesteund, we geven hem een zetje?

U ziet mij graag. U snelt mij immers vaker ongevraagd te hulp. NMBS Internationaal en Booking.com bieden aan mij te begeleiden op mijn trip naar Amsterdam. Buitengewoon vriendelijk, maar bedankt. Ik ga er spreken op een congres voor influencers. Transport in limousine, met chauffeur, maaltijden en verblijf – vanzelfsprekend – contractueel geregeld, u weet hoe dat gaat.
FCR Media Belgium wil mijn website verbeteren, NEFF-kooktoestellen vraagt zich af of mijn keuken, nu ik zo tevreden ben over de nieuwe oven met roldeur, nog andere toestellen nodig heeft. Museum PASS musée helpt voorkomen dat het laatste deel van mijn leven verglijdt naar de cultuurbarbarij.

Denk niet, beste Mark, dat ik die bekommernis om mijn welzijn niet waardeer. Integendeel, ik ben tot tranen toe geroerd. Het doet me meer dan ik kan zeggen. Maar geloof me, het gaat goed met me, bedankt. Geen aanleiding om té bezorgd te worden. Vindt u echt dat ik een Master Class Dramatic Writing nodig heb? De Guardian Weekly moet lezen? Of me dankzij Natuurhuisje of Huttopia best zo ver mogelijk distantieer van de beschaafde wereld?
Vragen stel ik wel bij de houten armbanden van Holzkenn, de damesbloezen van Closet by Romy en de pikante lingerie van BHcomfort.nl. Te persoonlijk, toch? Als ik samen met mijn boezemvrienden Theo en Jean-Marie op een avond een volledige jaargang Temptation Island wil bingewachten, zijn het toch uw zaken niet hoe wij ons kleden? En mag ik u vragen nog een wijle te wachten voor u bevriende producenten van hoorapparaten, rollators of pampers op me loslaat? Een paar jaartjes nog, hout vasthouden.

Nog een kleine vraag misschien. Onlangs circuleerde er, ook op mijn tijdlijn, een beeld, niet gesponsord. Dat is u vast niet ontgaan. Er stonden kindjes op waarvan je met het blote oog de ribben kan tellen. De beeltenis vergelijkt het gedoe rond een actueel virus met het aantal hongerdoden per dag. Voor ons, rijken, vormt het hongermonster geen bedreiging. Het is niet interessant, is de boodschap. Al vreet hij dagelijks ongeveer vierentwintigduizend levens. Enfin, ik hoef u dat allemaal niet te vertellen, u hebt dat natuurlijk ook gezien, u houdt al lang niet meer de handjes voor de ogen. Kan u uw behulpzame adverteerders niet overhalen de blik eens te richten naar gene zijde van de aardbol? Met de middelen waarover u en zij beschikken, financieel, logistiek, technologisch, moeten jullie toch in staat zijn deze veelvraat te verdrijven, die ellendige onrechtvaardigheid voor eens en altijd uit onze wereld te verjagen?

Alvast mijn allergrootste dankbaarheid daarvoor.

Met het hoogste respect,

heel vriendelijke groeten

Uw Facebookvriend